Heeft iedereen wel gelijke kansen?

Er zijn weer voldoende kansen op de arbeidsmarkt voor iedereen, lees je overal. Maar hoe zit het eigenlijk met alleenstaande moeders in de bijstand? Gelukkig ziet de arbeidsmarkt er de laatste jaren weer eens stuk zonniger uit. Goed nieuws dus, betere economische vooruitzichten en meer kansen voor iedereen. Dat het een keerzijde heeft hoor je ook. In bepaalde sectoren zijn er enorme tekorten aan gemotiveerde en gespecialiseerde werknemers. Eerder deze week liet ik nog eens mijn gedachten gaan over het bovenstaande. Wat betekent deze “nieuwe” situatie op de arbeidsmarkt voor alleenstaande moeders met een uitkering? Je zou denken dat er nu toch ook voor hen meer mogelijkheden en kansen zijn, of toch niet? Vanuit mijn rol als coach/trainer en partner bij Career & Kids werk ik al 15 jaar met deze doelgroep, en heb ik in de afgelopen jaren vele groepen bijstandsmoeders mogen begeleiden. In de tijd van de “crisis” namen de mogelijkheden voor alleenstaande moeders af om op een succesvolle wijze, met ondersteuning, de arbeidsmarkt te bereiken. Voor veel gemeenten was het een groep met vaak te veel belemmeringen, om in te investeren. Men richtte zich liever op cliënten die dichter bij de arbeidsmarkt stonden. Op zich in economisch opzicht een logische gedachte, hoe minder belemmeringen, hoe gemakkelijker toetreding tot de arbeidsmarkt, dus een besparing.

Zijn werkgevers wel echt bereid?

Nu is dat anders, nu is er ruimte voor iedereen, dus ook voor de alleenstaande moeder in de bijstand. Als ze het nu niet doen, of als het nu niet lukt, dan zullen ze wel niet willen, is een gedachte die je veel hoort helaas. Is dat ook zo?
Zijn werkgevers bereid en in staat om meer tegemoet te komen aan de mogelijkheden en onmogelijkheden van deze doelgroep?

Kinderopvang, de grote jojo van de Nederlandse politiek

Een andere knellende factor is kinderopvang. Daar waar een paar jaren geleden kinderopvanginstellingen personeel moesten ontslaan, groepen niet meer gevuld kregen, is er nu sprake van een andere situatie. Vrijwel bij iedere kinderdagopvang instelling is er sprake van een wachtlijst. Deels door de economische ontwikkelingen, maar het zwabberende breid van de Nederlandse politiek speelt hier geen positieve rol in.

Nu is het moment, er is winst te behalen voor iedereen!

Wat kan en wil een gemeente hierin betekenen? Het momentum tot een makkelijkere instroom op de arbeidsmarkt is voor deze grote en kwetsbare doelgroep NU! Voor veel gemeenten lijkt het mij van belang dat er nu aandacht uitgaat naar deze groep. Het is geen uitzondering dat op het totaal aantal uitkeringsgerechtigden van een gemeente, de doelgroep alleenstaande moeders ca. 50% is! Kortom, er is winst te behalen voor alle partijen. De rol van Career & Kids is sinds jaar en dag; mindset verandering, gedragsverandering, inzicht in time- en energie-management, daadwerkelijk in actie komen, arbeidsmarkt benadering, etc. Tevens ondersteunen we de bijstandsmoeders bij het vinden van kinderopvang plaatsen tijdens onze trajecten. Maar wat gebeurt er daarna? Is het een oplossing dat gemeenten plekken reserveren binnen de kinderopvang? Kan dat? Is dat wenselijk? Kortom, veel vragen rondom deze uitdaging houden mij bezig.

Samen de puzzel oplossen

Graag ga ik de uitdaging aan om met geïnteresseerde gemeenten, vanuit onze expertise, van gedachten te wisselen aangaande het bovenstaande. Hoe kunnen we “samen” deze puzzel oplossen? Want nogmaals, uitkeringsinstanties (of gemeenten) en werkgevers hebben er belang bij. En niet in de laatste plaats, de alleenstaande moeders, die niets liever willen dan een fijne toekomst voor zichzelf en voor hun kinderen.

Dus wie pakt samen met mij en het Career & kids team de handschoen op?

Inge Spek coach/trainer en partner Career & Kids